Zondag 16 november,
19.45uur Nederland-Letland eindigt in een 6-0 overwinning voor Oranje.
Het hoofd van Guus Hiddink is zojuist gered van het hakblok en heel Nederland is in euforie over deze geweldige wedstrijd. Genoten van zes prachtige doelpunten, wie had dat vooraf gedacht. Van Persie en Huntelaar beiden in de spits blijkt een gouden greep van de trainersstaf en een paar miljoen bondscoaches wrijft zich vergenoegd in de handen, zie je wel….!!! De kwalificatie voor het EK behoort nog steeds tot de mogelijkheden en heel Nederland gaat weer over tot de orde van de dag. Tot maart geen Oranje meer!!!
Maar wat is er nu eigenlijk gebeurt en in welke situatie bevindt ons Nederlands voetbal zich werkelijk? Vragen, die ik mezelf de laatste tijd regelmatig stel. Discussies met vrienden, kennissen en collega’s leidden telkens tot onbegrip en iedereen denkt de oplossing te weten. Hoe dan wel? Ja, ehhhh…. dat weet ik niet? Oorzaak? Gevolg? Oplossing?
Als ik de wedstrijd analyseer en vergelijk met wat er in de nabeschouwingen op TV wordt besproken, dan vraag ik me af of ik naar een andere wedstrijd heb zitten kijken. Robben scoort een geweldig doelpunt, voorbereidt door van Persie? Ja, maar hoe komt Robben eigenlijk in balbezit? Huntelaar jaagt de verdedigers en de keeper op, wat tot slordig Lets balverlies op de helft van Letland leidt. Huntelaar gaat onmiddellijk diep en zorgt voor ruimte voor de 16-meter, waardoor Robben en van Persie hun kwaliteiten ten volle kunnen benutten. Robben scoort op weergaloze wijze, zoals alleen hij dat kan. Geweldig! In de nabeschouwingen of in discussies met vrienden, collega’s etc. heeft niemand het hierover. Oh ja, Huntelaar, niet gezien!? En zo waren er meer situaties. Van Persie scoort en bereidt voor, ja en? Dat hij keihard voor het team werkt wordt over het hoofd gezien. Zijn we echt zo opportunistisch?Verdedigend zat het goed in elkaar, was de gemiddelde mening. Tegen de nummer 99 van de wereld mag dat ook wel, toch? De individuele kwaliteiten van diverse Letse spelers is niet te onderschatten, want menigeen speelt toch op een behoorlijk niveau in een aantal topcompetities in Europa. Toch hield het verdedigend niet over, want bij de geringste druk ontstond er paniek. Er werd onderling slecht gecommuniceerd, wat tot onnodige fouten leidde in de verdediging. Verwijtende gezichtsuitdrukkingen tot gevolg. Helaas blijkt het constant, positief, coachen van elkaar een lastig verhaal. De 100% focus, die nodig is om een topprestatie te kunnen leveren, dwaalt regelmatig door het stadion of zit al aan de thee. Gelukkig waren de Letten niet scherp genoeg, waardoor de situaties met een sisser afliepen. Blij dat daar niet jongens als Müller, Ribbery, Ronaldo of Messi rondliepen.
Al langere tijd wordt er gesproken over de mentaliteit van de Nederlandse voetballer en hun voetbalkwaliteiten. Zijn wij nog wel zo goed? Heeft het Nederlandse voetbal nog wel toekomst. Klopt de tactiek of de speelwijze nog wel? Het is mooi voer voor de analisten en alle andere bondscoaches in ons kikkerlandje.
De jonkies, de talenten, hebben niet de juiste instelling, is een veel gehoorde kreet. De Eredivisie is van een te laag niveau, we worden niet elke week getest, FC Dordrecht uit motiveert niet…….! Spelers, maar ook coaches, bestuurders, scouts nemen wekelijks dit soort woorden in de mond. We praten het onszelf aan, mensen!!!
Als we in de Europese top willen meedraaien, zal daar ook een bepaalde manier van denken aan verbonden moeten worden. Stel doelen en meet daar je progressie aan af. Niet of je wint of verliest, maar de wijze waarop moet leidend zijn.
Philip Cocu gaf tijdens één van zijn laatste persconferenties aan, dat spelers het soms ook wel moeilijk vonden om zich op te laden voor een duel tegen een ploeg uit het linker rijtje. Mentaal niet sterk genoeg? Passie? Beleving? Kom op zeg, je mag je hobby uitoefenen en je wordt er ook nog dik voor betaald. Moet je dan gemotiveerd worden?Winnen, ik wil een topprestatie leveren, ik wil de beste zijn, elke keer weer!!! Ik wil bij Bayern München, Barcelona of Real Madrid voetballen. Coach jezelf, coach in vermogende taal!!!
Bayern München is een mooi voorbeeld van een club, dat alles al heeft gewonnen. De spelers worden er in de watten gelegd en verdienen topsalarissen. Elke wedstrijd en elke training zijn echter een genot om naar te kijken, want er is passie, beleving en inzet. De doelen zijn duidelijk en men is niet tevreden met een 2-0 overwinning als het ook 6-0 had kunnen zijn. Tot de allerlaatste minuut jagen ze de tegenstander op, want na 6-0 kan het ook 7 of 8-0 worden. Het publiek wordt verwend, omdat de spelers weten dat men dit fantastische publiek iets verschuldigd is. Deze spelers motiveren en enthousiasmeren niet alleen elkaar, maar inspireren iedereen van de reservebank tot de hoogste rangen in het stadion. Deze spelers worden op handen gedragen, worden aanbeden, maar ze gedragen zich als normale mensen richting hun supporters. Geen kapsones of andere nukken!!! Deze cultuur wordt strikt bewaakt. Men is trots dat men voor een dergelijke fantastische club mag voetballen. Guardiola is hier nu waarschijnlijk voor een groot deel debet aan, maar de gehele organisatie is al jaren een toonbeeld van saamhorigheid en gezamenlijke doelen. Elke werknemer deelt in de successen, want ook de terreinknecht en de was-juffrouw ontvangen bij behaalde successen een bonus. Bayern is niet voor niets de succesvolste club van Duitsland.
Ja, wat nu? Wat moet er veranderen om nu en in de toekomst successen te kunnen vieren.
Spelers, trainers, coaches, bestuurders en iedereen, die dagelijks nauw betrokken is bij “ons” voetbal, vraag jezelf af: Wat wil ik nu? Wie wil ik zijn? Wat wil ik bereiken? Stel jezelf dagelijks haalbare doelen en jaag deze na.
We trainen tactisch, technisch en we bouwen aan onze lichamelijke conditie, maar voor het mentale deel is nog steeds heel weinig aandacht.
Ons brein (1,5 kilo hersenen), een machtige spier, wordt veelal overgeslagen.We verwarren mentale weerbaarheid vaak met mentaliteit.Maken vaak verkeerde keuzes, omdat we niet aan het roer staan. Ons eigen roer. We gedragen ons vaak als een passagier van ons eigen lichaam.We laten anderen bepalen wat goed voor ons is, terwijl we er zelf geen goed gevoel bij hebben.We praten ons allerlei negatieve, onvermogende, energieverslindende zaken aan, maar tegelijk willen we gelukkig en succesvol zijn. Stop hiermee!!! We willen toch allemaal in die “Flow” zitten, dat alles vanzelf lijkt te gaan? Genieten, ja graag. Werkelijk bewust genieten is nog veel mooier. Hoe?Trainen van je brein, jezelf leren coachen, dat zijn de nieuwe doelen. Niet denken maar doorgronden en werkelijk “weten” zijn wegen tot geluk.
Heeft Oranje hier iets aan? Ja, ik ben ervan overtuigd dat een gerichte benadering en coaching, dit elftal naar een succesvolle kwalificatie en zelfs succesvol EK kan leiden. Hier moet op alle niveaus aandacht aan worden besteed, dus van de was-juffrouw tot ons fantastische publiek. Maar ook bij de amateurs, de jeugd en alle vertegenwoordigende elftallen.
Uitgangspunt is van elkaar leren, samen doelen nastreven en samen genieten van de behaalde successen. Respect voor elkaars kwaliteiten en ervaring is een must, maar nog belangrijker is respect voor wie jij werkelijk bent. Elkaar het succes gunnen en het delen van leed en vreugde zorgt voor een band, die nodig is om te groeien als team.
Dus heren coaches geef het goede voorbeeld en gedraag je als een team. Wees die leider, wees een voorbeeld, wordt die held. Dit is nu een duidelijk aantoonbaar gemis. Neem je verantwoordelijkheid!
De held, die werkelijk is opgestaan, die zijn verantwoordelijkheid neemt en voorop gaat in de strijd is Arjen Robben. Of het nu bij Bayern München is of bij Oranje, op het veld of voor de camera, zijn onverzettelijkheid is onovertroffen. Deze man is één en al passie, beleving en inzet.Gewaardeerd door zijn trainers en medespelers, wereldwijd, maar in Nederland wordt hij vaak geconfronteerd met de gemiste kans (WK2010) of zijn “Schwalbes”. Waarom?Deze man heeft niet alleen een geweldige mentaliteit en een boeiend karakter, maar hij weet ook op de juiste manier om te gaan met zijn mentale aspecten.De vraag, die we ons allemaal moeten stellen is: Wie wil ik zijn?We zijn niet allemaal Arjen Robben of Robin van Persie, we zijn wie we zijn.Streef het optimale na en groei, groei in wie je wilt zijn.
Wees die unieke persoon, met je eigen unieke talenten en een persoon die er wezen mag. Wees je hiervan bewust, elke dag weer.
Voor alle lezers van jong tot oud: Robben was ook ooit een jonkie, die nog heel veel moest leren. Zowel fysiek als mentaal. Dit kunnen we allemaal, dus investeer in jezelf. En al wordt je niet zo goed als Arjen Robben, geniet wel van de geweldige reis. Als je maar het beste uit jezelf haalt.
Deze wedstrijd heeft mij geleerd, dat het resultaat alle gestelde doelen en onvolkomenheden overvleugeld. De euforie over de 6-0 overwinning, verdringt de harde realiteit van de staat, waarin ons Oranje zich bevindt. Het resultaat is echter het gevolg van vooraf bepaalde en behaalde doelen in de toekomst. Het verbloemt niet de zwaktes en problemen, waarmee ons voetbal kampt. Realisme is gevraagd. Nu en weer verder.
Coaches/trainers van Nederland, we hebben kwaliteit genoeg. Anders leren denken, met gezond verstand, oplossingsgericht en gedreven door passie, beleving en inzet, dat is wat we van onze spelers mogen eisen. Laat zien, dat jullie “echte” coaches zijn. Doe het nu!!!
……………….. en mijn voorspelling: EK 2016 Oranje finalist.
