
‘Toegegeven’ toegeven is best lastig! Toegeven aan je gevoel al helemaal! Niet toegeven lijkt makkelijker en veiliger, maar vergis je niet!
Ik ben niet te zwaar, ik heb geen last van stress, de werkdruk is helemaal niet hoog, ik ben niet moe, ik ben het niet met je eens, zijn maar een paar voorbeelden uit het dagelijkse leven, die we allemaal wel eens gebruiken. En dat wil je natuurlijk ook helemaal niet toegeven!
Toegeven aan je wensen, behoeften, verlangens, emoties heeft alles te maken met je gevoel. Gevoel is een innerlijke beleving van een bepaalde gebeurtenis. Dit kan een externe prikkel zijn, maar ook een gedachte of een beeld dat wij in ons oproepen. Een gevoel kan echter ook spontaan optreden, zoals bij een bepaalde stemming. Je voelt je dan bijvoorbeeld blij of verdrietig zonder een duidelijk aanwijsbare reden of invloed van buitenaf.
In het dagelijkse leven gebruik je naast je gezonde verstand ook het gevoel om belangrijke beslissingen te nemen. Om een knoop door te hakken!
Toegeven aan je gevoel is alleen niet zo eenvoudig als het lijkt!
Je emoties hebben veel invloed op hoe je met je gevoel omgaat. De emotie angst kan een remmende factor zijn als je je gevoel wilt volgen. Op het moment, dat je beslissingen moet nemen, wil je de keuze maken die het beste voelt. Je gezonde verstand bemoeit zich ermee en je twijfelt. De angst slaat toe! Wat als het een verkeerde beslissing is? Wat als het fout gaat? Wat zal een ander er van vinden?
Als je wordt geconfronteerd met een situatie waarbij je je kwetsbaar moet opstellen, je ongelijk moet toegeven of de realiteit onder ogen moet zien, dan zijn bijvoorbeeld schaamte en angst scherprechters. Je wilt graag sterk zijn, vooral naar de buitenwereld toe, en je zet een masker op. Toegeven dat je fout zit? Nee, liever niet! Toegeven dat je het niet aan kunt? Dat zeker niet! Je wilt het positieve beeld, dat de buitenwereld van je heeft, niet onderuit halen. Toegeven dat je de werkdruk niet aan kunt, dat durven we vaak niet. Bang om je functioneren ter discussie te stellen, je kans op promotie te vergooien of zelfs je baan te verliezen. En toch is de hoge werkdruk één van de grootste veroorzakers van het hoge ziekteverzuim in ons kikkerlandje.
Als er tijdens een gezellige borrel of verjaardag het onderwerp stress en psychische klachten ter sprake komt, dan heeft niemand er last van. En dat is natuurlijk geweldig! Echter tonen wetenschappelijke onderzoeken aan, dat ruim een derde van de werkende bevolking in Nederland in meer of mindere mate last heeft van psychische klachten en stoornissen. Statistisch gezien zou dus minimaal 1 op de 3 mensen deze klachten moeten hebben. Toegeven? Een gevoelig onderwerp!
Niet toegeven is misschien nog wel gevoeliger! En niet alleen voor een ander, maar dan vooral voor jezelf. Door niet te durven toegeven moet je het beeld, dat anderen van je hebben in stand houden. En dat kan een hele opgave zijn. Je bent niet jezelf, maar gebruikt misschien wel verschillende maskers. Er ontstaat een innerlijke strijd tussen wat je doet en wat je voelt. Je denken draait op volle toeren en dat kost enorm veel energie. De negatieve energie stapelt zich op en heeft op termijn invloed op je gezondheid, zowel fysiek als mentaal.
Soms ben je maanden aan het worstelen met je gevoelens! Een gebeurtenis, een nieuwe uitdaging of een bijzonder iemand heeft je interesse gewekt en een nieuw avontuur lonkt. Je wikt en weegt de voor en tegens tegen elkaar af en probeert de consequenties te overzien. Je wilt je gevoel volgen, want daar voel je je goed bij en je staat op het punt eraan toe te geven. Maar keer op keer durf je op het laatste moment niet de beslissende stap te zetten. Je emoties, gezonde verstand en gevoel voeren intern een gevecht. Angst voor het onbekende, angst voor de gevolgen, angst voor de reacties houden je tegen. Ervoor weglopen of vluchten lijkt de enige optie.
En dan verandert er iets in de situatie. Het onderwerp van je worsteling verdwijnt langzaam uit beeld en je gedachten eraan vlakken af. Het gevoel wordt minder geprikkeld en het verdwijnt langzaam naar de achtergrond. Je gezonde verstand krijgt langzaam weer de overhand. Je hoeft ineens niet meer toe te geven aan je gevoel en dat lijkt fijn en veilig. De rust in je hoofd keert terug. Maar voor hoe lang?
Je gevoel is een reactie in je lichaam, dat door meerdere factoren wordt beïnvloed. Dit zijn externe prikkels, zintuigelijke waarnemingen en het is een lichamelijke reactie, opgeroepen door onze emoties. Door je gevoelens weg te drukken en ze niet meer te volgen lijken ze te verdwijnen.
En dan plots trekt een berichtje of een beeld je aandacht en ‘BAM’ het specifieke gevoel keert weer in alle hevigheid terug. Het begint weer van voren af aan! Je denken draait weer op volle toeren en je lichaam is in staat van paraatheid. Nu er wel aan toegeven? De strijd tussen je gedachten, je emoties en je gevoel laait weer op. Je gezonde verstand is de regisseur, die vanaf een afstandje de juiste keuzes tracht te maken. Je lijkt weer in een vicieuze cirkel te zijn beland! Toegegeven best lastig!
Je gevoel is iets ondefinieerbaars, waar je maar geen grip op lijkt te krijgen. Je kunt leren omgaan met je emoties en je denken, waardoor je beter kunt omgaan met alle mentale uitdagingen. Je gevoel is echter van een andere orde! Toegeven en vooral toegeven aan je gevoelens levert de minste weerstand op en kost op de lange termijn minder energie. Als je je gevoel volgt, dan doe je de dingen die het beste bij je passen. Als het je passie aanwakkert, dan is het waarschijnlijk de beste keuze en daar wordt je meestal het gelukkigst van.
Ja en nu?
Durf eens wat vaker je gevoel te volgen en toon je ware gevoelens! Als je hierin eerlijk naar jezelf bent, dan vertaald het zich vanzelf naar de buitenwereld. Als je eraan durft toe te geven, dan wordt het leven een stuk aangenamer. Er zullen ongetwijfeld mensen in je omgeving zijn, die je gevoelens en keuzes niet begrijpen. Dat is oké! Maar dat zijn dan waarschijnlijk ook niet de juiste personen voor jou. Degenen die wel begrip tonen en je steunen, zijn de mensen die je vooral wel moet toelaten in je leven.
En ‘toegegeven’ toegeven aan mijn eigen gevoelens en consequent mijn eigen gevoel volgen, is ook voor mij nog regelmatig een uitdaging!
Volg je gevoel en het gevoel volgt jou!