Ik wil echt iemand vertellen over de dingen die er in mijn hoofd om gaan, maar de waarheid is dat alle anderen met iemand anders in gesprek zijn. Ik ben niemands prioriteit en ik wil niemand anders lastig vallen met zinloze problemen, die ze niet hoeven te horen! – Herkenbaar?
We piekeren en dagdromen wat af, maar waarom doe je het? Het piekeren lost vaak niets op, maar het kost zoveel energie. En piekeren doen we niet over de dingen, die ons een goed gevoel geven. Integendeel! Het zijn vooral de zaken, die ons dwars zitten. Zaken waar we niet goed raad mee weten, vragen waar we geen antwoorden op hebben. De onzekerheid van het niet zeker weten. De twijfel over je keuzes! Stoppen met piekeren is makkelijker gezegd dan gedaan.
Of zit je weer op de bank te dagdromen? Alle leuke en geweldige herinneringen ophalen en nieuwe plannen maken. Mijmerend over de keuzes die je moet maken. Wat als? Waarom dan? Hoe mooi zou het zijn? Alle mogelijke scenario’s passeren de revue. Je bent afwezig in je eigen werkelijkheid. Je omgeving vraagt zich af waar je met je gedachten bent. Het dagdromen kan zo maar omslaan in piekeren.
We denken vaak teveel!
Denken dat anderen niet zitten te wachten op de dingen die ons bezighouden. Je wilt een ander niet lastig vallen met je vragen. De angst voor eventuele reacties, onbegrip en teleurstellingen beheerst je denken. Je wikt elk woord en houding van een ander en je creëert je eigen waarheid. De bekende mug wordt al snel een hele grote olifant. Je fijne gevoel, dat je dagdroom je gaf, komt klem te zitten. En dan? Een bokswedstrijd, met al je gedachten die vechten om het gelijk, is in volle gang. Het piekeren neemt de overhand.
Is er een oplossing?
Ja, en die is eigenlijk heel simpel! Vraag! Praat! Vertel wat je bezighoudt! Blijf niet hangen in ‘wat als’, maar ga verder met ‘ja en’! Geef jezelf een kans!
Je weet meestal niet wat een ander denkt. Wat een ander voelt. Iedereen heeft zijn eigen onzekerheid. Van buiten lijken mensen sterk, maar van binnen is het waarschijnlijk net zo onrustig als in je eigen hoofd. Je hoeft niet direct alles op tafel te gooien, maar door je te openen geef je een ander ook de ruimte om de onzichtbare onzekerheid te laten vallen.
En ik? Ik hou van mensen! En ik hou ervan om mijn verhaal te delen. Ik geef anderen graag een veilige ruimte, waarin ze zichzelf kunnen zijn. Tegelijkertijd zit ik ook graag stilletjes in een hoekje en bestudeer iedereen om me heen. Bestuur mijn gedachten! Een beetje dagdromen, een beetje piekeren! Jazeker, ik pieker ook! Er zijn ook zaken, die mij bezighouden. Er zijn ook mensen, die mijn onzekerheid prikkelen. Ik weet ook niet alles! Hoe je ermee omgaat is belangrijk.
Respect hebben voor de gedachten, gevoelens en onzekerheden van jezelf en een ander is essentieel. Accepteer het denken, de gevoelens, de antwoorden en reacties. Je hoeft het er niet mee eens te zijn. Iedereen heeft z’n eigen overtuigingen. Iedereen heeft z’n eigen wensen en verwachtingen. Veroordeel ze niet, maar kijk wat je ervan kunt leren. Door erover te praten creëer je nieuwe inzichten en zul je inzien, dat je vaak meer gemeen hebt met elkaar dan je vantevoren denkt. Misschien dagdroom of pieker je wel over dezelfde dingen. Stap uit die bedachte wereld! Maak keuzes en ga doen. En zolang het in alle openheid en eerlijkheid gebeurt, kun je hooguit je neus stoten. Weer wat geleerd!
En nieuwsgierig als ik ben: mag ik je dagdroom leren kennen? Ik droom graag met je mee! En anders help ik je graag met het gewicht van de wereld te dragen!
Blijf niet hangen in je denken! Laten we eens afspreken! Stuur me een berichtje en ik neem contact met je op! Gewoon doen!
ps: een simpel ‘hoi is voldoende
